عنابن ابى یعفور، عن ابى عبدالله علیهالسلام قال: قلت له:
اخبرنى، جعلت فداک اى ساعة یکون العبد اقرب الىالله والله منه قریب؟ قال: اذا قام فى آخراللیل والعیون هادئة فیمشى الى وضوئه حتى یتوضا باسبغ وضوء ثم یجیىء حتى یقوم فى مسجده فیوجه وجهه الىالله و یصف قدمیه و یرفع صوته و یکبر و افتتح الصلوة فقرا اجزاءً و صلى رکعتین و قام لیعید صلوته ناداه مناد من عنان السماء عن یمین العرش:
ایها العبد المنادى ربه، ان البر لینشر على راسک من عنان السماء والملائکة محیطة بک من لدن قدمیک الى عنان السماء والله ینادى: عبدى لو تعلم من تناجى اذاً ما انفتلت.
قال: قلت: جعلت فداک یابن رسولالله ما الأنفتال؟
قال: تقول به وجهک و جسدک لهکذا، ثم ولى وجهه فذلک الانفتال.
**سجادهى عشق، ص: 35@
ابن ابىیعفور (راوى حدیث) مىگوید به حضور امام صادق علیهالسلام عرضه داشتم قربانت شوم بفرمائید آن ساعتى که نزدیکترین ساعات انسان به خدا و خدا به او نزدیک است کدام ساعت است؟ فرمود:
چون آخرشب برخیزد در حالى که چشمها درخوابند، وضوئى شاداب گرفته و در عبادتگاه خود بایستد و با توجه قلبى به خدا، تکبیر نماز گفته و با تلاوت فرازهایى از قرآن دو رکعت نماز به جاى آورده و آنگاه برخیزد براى ادامه نماز، در این هنگام از سوى آسمان از جانب عرش، این ندا برخیزد:
اى بندهى خداخوان، الآن، احسان و خیر از جانب عالم ملکوت بر سرت در حال فرو ریختن است، و فرشتگان از کنار قدمهایت تا عنان آسمان اطرافت را گرفتهاند و خداى مهربان ندا مىکند:
اى بندهى من اگر بدانى با که در حال گفتگو و راز و نیازى، انفتال از خود نشان نمىدهى.
راوى مىگوید: عرض کردم اى فرزند پیامبر صلى الله علیه و اله و سلم فدایت شوم مقصود از (انفتال) چیست؟
امام علیهالسلام در حالى که به صورت خود را به سمت پشت سر مىچرخانید، فرمود: انفتال این است که صورت و بدنت را برگردانى. (1).
(محتمل است کنایه از انصراف دل و توجه به غیر خدا باشد)
**سجادهى عشق، ص: 36@
1) رسالهى لقاءالله، ص 171، بحارالأنوار، ج 87، ص 158، حدیث 46.
