باز هم با نام تو و یاد دلانگیز تو و با اشاره به دو صفت برجستهى تو: بخشنده و مهربان.
گلها، کوهها، انسانها، فرشتهها، انبیا و ابحار و اشجار و طیور، چه بیشمارند، اما خداى من یکى است و از این جاست که پرستش او لذتى پاک و عظیم دارد. در زیبایى و مهر و کمال و قدرت و عظمت و متانت و صبر و بخشایش و… احد است.
انى وجهت وجهى للذى فطر السماوات و الأرض حنیفا و ما أنا من المشرکین (1).
شهد الله أنه لا اله الا هو و الملئکة و أولوا العلم قائما بالقسط
**سجدهى دل یا قلب نمازگزار، ص: 73@
لا اله الا هو العزیز الحکیم (2).
الله لا اله الا هو الحى القیوم (3).
**سجدهى دل یا قلب نمازگزار، ص: 74@
1) من از روى اخلاص، پاکدلانه روى خود را به سوى کسى گردانیدم که آسمانها و زمین را پدید آورده است و من از مشرکان نیستم. «انعام (6) آیهى 79».
2) خدا که همواره به عدل، قیام دارد، گواهى مىدهد که جز او هیچ معبودى نیست و فرشتگان [او] و دانشوران [نیز گواهى مىدهند که:] جز او، که توانا و حکیم است، هیچ معبودى نیست. «آل عمران (3) آیهى 18».
3) خداست که هیچ معبود [بحقى] جز او نیست و زندهى [پاینده] است. «بقره (2) آیهى 255؛ آل عمران (3) آیهى 2.
