مجلسى (ره) در بحارالانوار از کتابهاى غوالى اللئالى و مجمع البیان و تفسیر عیاشى روایت کرده از امام باقر یا امام صادق (علیه السلام) که فرمودند:
«ان علیا (علیه السلام) أقبل على الناس فقال: أیة آیة فى کتاب الله أرجى عندکم؟
فقال بعضهم: «إن الله لا یغفر أن یشرک به و یغفر مادون ذلک لمن یشآء» (1) قال: حسنة و لیست إیاها.
و قال بعضهم: «و من یعمل سوء أو یظلم نفسه» الآیة قال: حسنة و لیست إیاها،
فقال بعضهم: «یا عبادى الذین أسرفوا على أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله» (2) قال: حسنة و لیست إیاها،
و قال بعضهم: «و الذین إذا فعلوا فاحشة أو ظلموا أنفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم» (3).
قال: حسنة و لیست إیاها.
قال: ثم أحجم الناس فقال: ما لکم یا معشر المسلمین؟
قالوا: لا والله ما عندنا شىء!
قال: سمعت رسول الله صلى الله علیه و آله یقول: أرجى آیة فى کتاب الله «و أقم الصلاة طرفى النهار و زلفا من اللیل» (4) و قرأ الآیة کلها، و قال: یا على و الذى بعثنى بالحق بشیرا و نذیرا إن أحدکم لیقوم إلى وضوئه فتساقط عن جوارحه الذنوب، فإذا استقبل الله بوجهه و قلبه لم
**سخنى درباره ی نماز، ص: 4@
ینفتل عن صلاته و علیه من ذنوبه شىء کما ولدته امه. فان أصاب شیئا بین الصلاتین کان له مثل ذلک حتى عد الصلوات الخمس ثم قال: یا على إنما منزلة الصلوات الخمس لامتى کنهر جار على باب أحدکم، فما ظن أحدکم لو کان فى جسده درن؟ ثم اغتسل فى ذلک النهر خمس مرات فى الیوم أکان یبقى فى جسده درن فکذلک والله الصلوات الخمس لأمتى». (5).
«یعنى على (علیه السلام) به مردم رو کرده فرمود: کدام آیه در قرآن امیدوار کنندهترین آیات است؟»
یکى گفت: این آیه که فرموده:
«به راستى که خدا نیامرزد که به او مشرک شوند و جز آن را براى هر کس که خواهد بیامرزد.»
على (علیه السلام) فرمود: خوب است ولى آن نیست.
دیگرى گفت: این که فرموده: «هر کس کار بدى کند یا به خویش ستم کند…»
على (علیه السلام) فرمود: خوب است ولى آن نیست.
سومى گفت: این آیه «اى بندگان من که بر خویش زیادهروى کردهاید از رحمت خدا نومید نشوید.»
على (علیه السلام) فرمود: خوب است ولى آن نیست.
چهارمى گفت: این که فرموده: «آنها که کار زشتى کرده یا به خویش ستم کرده و خدا را یاد کنند و براى گناهان خود آمرزش خواهى کنند…»
على (علیه السلام) فرمود: «خوب است ولى آن نیست.»
در اینجا مردم سر و صدا کرده و باز پس رفتند، على (علیه السلام) فرمود: «چه شده، اى مسلمانان؟»
**سخنى درباره ی نماز، ص: 5@
گفتند: «نه به خدا چیزى در این باره نزد ما نیست!»
على (علیه السلام) فرمود:
«شنیدم از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) که فرمودند امیدوار کنندهترین آیه در کتاب خدا این آیه است: «برپا دار نماز را در دو طرف روز و ساعاتى از شب، به راستى که نیکیها بدیها را از بین ببرد»
… و همه یآیه را قرائت کرده، آنگاه فرمود:
«اى على سوگند بدان که مرا به حق مبعوث فرمود، به راستى که یکى از شما چون برخیزد براى وضو، گناهان از اعضاى او بریزد، و چون رو و دل (براى نماز) به سوى خدا کند، از نماز خارج نشود مگر آن که تمام گناهانش بریزد همانگونه که از مادر زائیده شده، و اگر در میان دو نماز دچار گناهى شد به همانگونه پاک شود تا هر پنج نماز را شمرد.»
سپس فرمود: «اى على حکایت نمازهاى پنجگانه براى امت من، همانند نهرى جارى بر در خانه یشما است، پس چه گمان دارید درباره یکسى که در بدنش چرکى باشد و هر روز پنج بار در چنین نهرى شستشو کند، آیا با چنین وضعى در بدن او آلودگى و چرک بماند؟ به خدا سوگند نمازهاى پنجگانه براى امت من اینگونه است.»
1) سوره ینساء، آیه ی48 و 110 و 116.
2) سوره زمر آیه 53.
3) سوره یآلعمران، آیه ی135.
4) سوره یهود، آیه ی114.
5) بحارالانوار، ج 82، ص 220.
