1. شیخ مفید (ره) در کتاب امالى به سندش از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت کرده که فرمود:
«قال رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم): ما من عبد اهتم بمواقیت الصلاة و مواضع الشمس الا ضمنت له الروح عند الموت، و انقطاع الهموم و الاحزان و النجاة من النار…» (1).
«رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: بندهاى نیست که اهتمام به وقتهاى نماز و جایگاههاى خورشید (به همین
**سخنى درباره ی نماز، ص: 36@
منظور) داشته باشد جز آن که من (سه چیز را) براى او ضمانت مىکنم، راحتى در هنگام مرگ، برطرف شدن غم و اندوهها، نجات یافتن از آتش دوزخ…» (1).
2. از کتاب حسین بن عثمان از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمود:
«ان العبد اذا صلى الصلاة لوقتها و حافظ علیها ارتفعت بیضاء نقیة تقول: حفظتنى حفظک الله، و اذا لم یصلها لوقتها و لم یحافظ علیها رجعت سوداء مظلمة تقول: ضیعتنى ضیعک الله.» (2).
«بنده یخدا چون نماز را در وقت آن بخواند و بدان مواظبت داشته باشد آن نماز سفید و پاکیزه بالا رود و گوید: مرا حفظ کردى خدا تو را حفظ کند، و چون در وقت آن نخواند، و بدان محافظت نداشته باشد سیاه و تاریک باز گردد، و گوید، مرا ضایع کردى خدا تو را ضایع کند.»
3. ابوبصیر گوید: پس از رحلت امام صادق (علیه السلام) نزد حمیده (3) همسر آن حضرت و مادر امام موسى بن جعفر (علیه السلام) رفتم تا او را تسلیت گویم، حمیده گریست و من هم گریستم، سپس گفت:
اى ابامحمد اگر در هنگام رحلت امام صادق (علیه السلام) را دیده بودى چیز عجیبى را مشاهده مىکردى! چون در آن هنگام دیدگان خود را گشود و فرمود: هر کس را که میان من و او خویشى و قرابتى هست نزد من بیاورید، و
**سخنى درباره ی نماز، ص: 37@
ما نیز همه یخویشان و نزدیکان آن حضرت را جمع کردیم، پس آن حضرت نگاهى به آنها کرده فرمود:
«ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة.» (4).
به راستى که شفاعت ما به کسى که استخفاف به نماز کند و آن را سبک بشمارد نخواهد رسید.
1) امالى مفید (ره)، ص 88.
2) بحارالانوار، ج 83، ص 9.
3) در برخى از روایات «امحمیدة» است و ظاهرا تصحیف و اشتباه باشد زیرا در همسران و دختران آن حضرت چنین نامى دیده نشده.
4) محاسن برقى، ص 80.
