بعض از اهل معرفت گوید که «طهور یا با آب است، که سر حیاتى است، که آن اصل علم است براى مشاهدهى حى قیوم تعالى؛ قال تعالى: و انزلنا من السماء ماء طهوراً لنحیى به،(1) و قال جل و علا: و ینزل علیکم من السماء ماء لیطهرکم به و یذهب عنکم رجز الشیطان؛(2) و یا خاک، که آن اصل نشئهى انسان است؛ قال عز من قائل: منها خلقناکم،(3) و قال جل و علا: فلم تجدوا ماء فتیمموا صعیداً طیباً.(4) و این براى آن است که تفکر کنى در ذات خود، و معرفت پیدا کنى که کى تو را ایجاد فرموده و از چه آفریده و براى چه ایجاد کرده؛ پس خاضع او شوى و تکبر را از سر بگذارى، زیرا که خاک اصل در ذلت و مسکنت است.» انتهى.(5).
نویسنده گوید: اصل آب رحمت اطلاقى وجود است؛ قال تعالى: و جعلنا من الماء کل شىء حى.(6).
و عن الصادق علیهالسلام: تقدم الى الماء تقدمک الى رحمة الله.(7) و آن اصل تجلى ذاتى است بىتعلق به مرآت و تعین در مجالى آیات.
پس سالک الى الله اگر یافت طریقى به تجلى فیض اطلاقى و مشاهدهى جمال بىتحدید به مثال، به آن تجلى تطهیر مقادم وجود خود کند براى وصول به بساط قرب؛ چنانچه رسول خدا صلى الله علیه و آله در وضوء معراج
**سر الصلوة، ص: 42@
فرمود؛ و اشارهاى به آن مىآید، انشاءالله. و توجه نکند به صعید که اصل تقیید و تحدید است. و اگر فاقد شد ماء سر وجود را، پس در مرآت تعین صعیدى و تجلى تقییدى بعض از آن محال را تطهیر کند و در کسوهى تقیید، سر وجود را مشاهده کند، فان التراب احد الطهورین(8) و رب الماء هو رب الصعید.(9) قال تعالى: هو الذى فى السماء اله و فى الارض اله.(10) پس سر وضوء اضمحلال کثرات است در عین جمع؛ و تیمم رؤیت وحدت است در کسوهى کثرت. و سر این سر وضوء رؤیت حق است و نفى غیر: هو الاول و الآخر و الظاهر و الباطن.(11) و تیمم رؤیت ذات مقدس است در کسوهى غیر: لو دلیتم بحبل الى الارض السفلى، لهبطتم على الله.(12).
و بالجمله، وضوء دست و رو شستن از ما سوى است: الا من اتى الله بقلب سلیم. و تیمم رؤیت او است در آینهى اشیاء، ما رأیت شیئاً الا و رأیت الله معه او فیه(13) – داخل فى الاشیاء لا کدخول شىء فى شىء.(14).
و ایضاً وضوء تطهیر به آب است قبل التنزل؛ و تیمم تطهیر به آن است پس از تنزل؛ و از این جهت احد الطهورین است به مقتضاى سرایت حکم باطن به ظاهر و غیب به شهادت. و ایضاً وضوء تطهیر از نقایص و حدود است، ف ما اصابک من حسنة فمن الله و ما اصابک من سیئة فمن نفسک.(15) و تیمم
**سر الصلوة، ص: 43@
رجوع نقایص است به حق، بالعرض: قل کل من عند الله.(16).
1) «و از آسمان آبى پاک کننده فرو فرستادیم تا بدان زنده کنیم…» (فرقان / 49).
2) «و بر شما از آسمان آبى فرود مىآورد تا بدان تطهیرتان کند و پلیدى شیطان را از شما بزداید.» (انفال / 11).
3) «از آن (خاک) آفریدیمتان.» (طه / 55).
4) «… پس اگر آب نیافتید بر خاک پاک تیمم کنید.» (نساء / 43 و مائده / 6).
5) اسرارالعبادات و حقیقة الصلوة، قاضى سعید قمى، ص 16.
6) «و از آب هر چیز زندهاى را آفریدیم» (انبیاء / 30).
7) «به آب نزدیک شو همانند آنکه به رحمت خدا نزدیک مىشوى.» مصباح الشریعة، باب 10. بحارالانوار، ج 77، ص 339، «کتاب الطهارة»، «ابواب الوضوء»، باب 6، حدیث 16.
8) «که همانا خاک یکى از دو پاک کننده است.» آخوند خراسانى (ره) در کفایة الاصول ج 1، ص 130، این روایت را بدون ذکر سند و نام معصوم علیهالسلام بدین صورت آورده است: قوله علیهالسلام التراب احد الطهورین یکفیک عشر سنین (خاک یکى از دو پاک کننده است و (طهارت با آن) ده سال تو را بس است.).
9) «و پروردگار آب همان پروردگار خاک است.» وسائل الشیعة، ج 2، ص 965، «کتاب الطهارة»، «ابواب التیمم»، باب 3، حدیث 2.
10) «اوست کسى که در آسمان خداست و در زمین خداست.» (زخرف / 84).
11) «اوست اولین و آخرین و پیدا و نهان.» (حدید / 3).
12) «اگر با ریسمانى به زمین زیرین فرستاده شوید، بر خدا فرود خواهید آمد.» علم الیقین، ج 1، ص 54.
13) «چیزى را ندیدم مگر آنکه با آن یا در آن خدا را دیدم.» علم الیقین، ج 1، ص 49.
14) «در درون اشیاء است نه مانند اینکه چیزى داخل چیزى باشد.» توحید صدوق، ص 306، باب 43، حدیث 1.
15) «آنچه نیکى به تو رسد از جانب خداست و آنچه بدى به تو برسد از ناحیهى خود تو است.» (نساء / 79).
16) «بگو همه از جانب خداست.» (نساء 78).