زمان مطالعه: < 1 دقیقه
دلت را با خداوند آشنا کن
ز عمق جان، خدایت را صدا کن
دلت غفلت زده مانند سنگ است
مس دل را زِ یادِ او طلا کن
شکوه بندگى در خاکسارى است
خضوع و بندگى پیش خدا کن
تو غرق نعمت پروردگارى
بیا و حقّ نعمت را ادا کن
نشانِ حق شناسى در نماز است
جفا تا کى؟ بیا قدرى وفا کن
رکوعى، سجده اى، اشکى، خضوعى
به پیش آن یکى، قامت دو تا کن
به پیش او گشا، دست نیازى
به درگاه بلند او دعا کن
به سنگ توبه اى بشکن دلت را
غرور و سر گرانى را رها کن
«استاد جواد محدثى»
**سرچشمه امید، ص: 66@