نسرین نورى
گذشته چراغ راه آینده است؛ نمى توان بر ارابه زمان مهار زد و افسار آن را بر دوشش انداخت؛ بلکه باید از آن درس ها آموخت و عبرت ها گرفت. باید وقایع زمان را کاوید و در لابه لاى اوراق تاریخ گشت و براى آینده چراغى ساخت تا مبادا در چالش هاى زندگى گم شده، خود را از یاد ببرد.
سکوت، اعتراض، حرکت، حج نیمه تمام و خیمه برافراشتن امام حسین علیه السلام، به همراه بردن عزیزانش و… همه و همه درس عبرتى براى جویندگان حقیقت ناب الهى است.
تراژدى کربلا دهشناک ترین واقعه تاریخ است؛ حسین – که بر او و یاران بى بدیلش سلام باد – چرا مرگ را این گونه صحنه آرایى مى کند؟ حسین – که جان همه حقیقت جویان فدایش باد – چه مى خواست بگوید؟ مگر عالم تکوین و تشریع چه نیازى به خون حسین علیه السلام داشت؟ بیایید به خود مراجعه کنیم و حسین علیه السلام – آن وجدان بیدار را در کُنه وجود خود بیابیم و دل فرزند زهرا علیهاالسلام را شاد نماییم. بیایید با هم درسى جدى براى همیشه زندگى خود از کلام و مرام و عمل حسین علیه السلام برگیریم.
نوشتار خانم نسرین نورى در سه فصل تنظیم شده است. در فصل اول از «جلوه نماز در کربلا» و در فصل دوم از «آثار و پیام نماز عاشورا» بحث و گفت وگو شده است. و در فصل سوم «اشعارى چند درباره نماز و عاشورا» جمع آورى شده است.
گذشته از لطافت نوشته، هر جا واژه اى نیاز به توضیح داشته، نویسنده آن را شرح داده است.
نمونه اى چند از این نوشتار را مى خوانیم:
