از صفات برجسته فرشتگان این است که پیوسته در عبادت خدا و اطاعت فرمان او هستند. نه خستگى آنان را فرا مى گیرد و نه غفلت از یاد خدا ایشان را به نافرمانى وامى دارد. امیرالمؤمنین علیه السلام در وصف آنان مى فرماید: «برخى از فرشتگان سجده کنندگانى هستند که رکوع ندارند. برخى دیگر براى رکوع خمیده اند و قامت براى قیام راست نمى کنند. گروهى از آنان به صف ایستادگانى هستند که هرگز دگرگونى در وضعیت آنان پدید نمى آید و ستایشگرانى هستند که خستگى و فرسودگى در آنان راه ندارد، نه خواب بر چشمانشان پیروز مى گردد و نه اشتباه و خطایى بر اندیشه آن ها، نه بر کالبدهایشان سستى روى مى آورد و نه به آگاهیشان غفلت و فراموشى.»(1).
امام حسین علیه السلام عبادت تمامى فرشتگان از آغاز تا فرجام آفرینش را در یک روز انجام داد. آن حضرت براى خدا سجده اى کرد و جاودانه شد. رکوعى به جا آورد که قامت براى قیام راست نکرد و در شب عاشورا خدایش را به گونه اى عبادت نمود که نه خواب بر چشمانش پیروز شد و نه اشتباه و نسیان بر اندیشه اش.
1) بحارالانوار، ج 77، ص 304.
