موسى مونس خواه
بارها در قرآن کریم خوانده ایم که انبیا در انجام وظایفشان هیچ اجر و مزدى را نمى خواستند. آرى «لا اسئلکم علیه اجرا» مرام همیشگى حضرات معصومین – از آدم تا خاتم – و ائمه اطهار و ادامه دهندگان راهشان بوده و خواهد بود. پس رفتار اجتماعى معصومین علیهم السلام را نباید با حرکات دیگران قیاس کرد. انقلاب کربلا را نباید با انقلاب هاى دیگر مقایسه نمود. از این رو در قیام کربلا باید به چیزهایى توجه کرد که رنگ «لا اسئلکم علیه اجرا» دارد. این اصل اصیل رفتار معصومین علیهم السلام فروعات گوناگونى دارد. سرلوحه همه این فروعات نماز است و به همین خاطر نماز را «عمودالدین» گفته اند.
نویسنده این نوشتار سعى کرده است از قیام بى بدیل امام حسین علیه السلام به نماز برسد و نقش نماز را در نهضت عاشورا ترسیم کند.
نویسنده، نوشته اش را به سه فصل و هر فصل را به چند بخش تقسیم کرده است.
فصل اول را با عنوان «دیدگاه هاى متفاوت پیرامون نهضت عاشورا و نقش نماز در آن نهضت» نوشته است. در این فصل بخشى به «مسئله انفجارى بودن قیام امام حسین علیه السلام» اختصاص یافته و در بخشى دیگر از «عامل شفقت در نهضت عاشورا» بحث شده است و در بخش سوم به «مسئله تشکیل حکومت» پرداخته و چهره این دنیایى قیام را آورده است.
فصل دوم کتاب درباره «تجلى حق و باطل در نهضت عاشورا و نقش نماز» در آن نهضت است. در این فصل بخشى تحت عنوان «عوامل چرخش از موضع حق» بررسى شده است.
فصل سوم «تأثیر نماز و نقش اهل بیت امام حسین علیه السلام در نهضت عاشورا» مورد توجه قرار گرفته است.
