امام خمینى(ره) مى فرماید: در اسلام از نماز هیچ فریضه اى بالاتر نیست، چه طور نماز را این قدر سستى مى کنید در آن؟… شما پرونده هایى که در دادگسترى ها… هست بروید ببینید؛ از نمازخوان ها ببینید پرونده هست آن جا؟ از بى نمازها پرونده است. هر چه پرونده پیدا کنید، پرونده بى نمازهاست.
اگر روزه و تحمل گرسنگى مایه نشاط روح است، نماز هم وسیله پرواز روح است. اگر روزه وسیله کنترل هواى نفس است و آن را از سرکشى باز مى دارد، نماز هم روح خشوع و خضوع را در نمازگزار ایجاد مى کند و نفس طغیان گر او را رام مى سازد.
اگر روزه دار باید نیّت کند و از خوردن و آشامیدن خوددارى نماید، نمازگزار هم باید براى نماز نیت کند و خوردن و آشامیدن در موقع نماز حرام است. اگر تشنگى و گرسنگى روزه، انسان را به یاد محرومین و مستمندان مى اندازد، یکى از دلایل برپایى نماز (جماعت) هم این است که نمازگزاران از حال بیچارگان با خبر شوند و از آنان دستگیرى کنند؛ اگر روزه همراه با غیبت و چشم چرانى و خوردن مال حرام بى ثمر است؛ نماز هم باید همراه با ترک این گناهان باشد، وگرنه نماز نیست.(1).
به رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم عرض کردند: فلانى روزها نماز مى خواند و شب ها دزدى مى کند! حضرت فرمود: نمازش او را از این گناه بازمى دارد.(2).
حضرت على علیه السلام مى فرماید: اى اباذر! بیش تر اوقات در مسجد باش، همانا اهل مسجد «اهل الله» هستند.(3).
1) اسرارالصلوه، ص 91 -90.
2) میزان الحکمه، ج5،ص 371.
3) ارشادالقلوب، ج2، ص 179.
