1. اگر انسان شبانه روزى پنج نوبت در نهر آبى شستوشو کند، چرک در بدنش نمىماند. نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پاک مىکند.
2. نماز بهترین اعمال دینى است که اگر قبول درگاه خداوند عالم بشود، عبادتهاى دیگر هم قبول مىشود و اگر پذیرفته نشود، اعمال دیگر هم قبول نمىشود.
3. سزاوار است که انسان نماز را در اول وقت بخواند.
4. کسى که نماز را پست و سبک شمارد، مانند کسى است که نماز نمىخواند، پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: «کسى که به نماز اهمیت ندهد و آن را سبک شمارد، سزاوار عذاب آخرت است».
5. روزى حضرت در مسجد تشریف داشتند، مردى وارد و مشغول نماز شد و رکوع و سجودش را کاملاً به جا نیاورد، حضرت فرمودند: «اگر این مرد در حالى که نمازش این طور است از دنیا برود، به دین من از دنیا نرفته است».
6. پس انسان باید مواظب باشد که به عجله و شتابزدگى نماز نخواند و در حال نماز به یاد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد، و متوجه باشد که با چه کسى سخن مىگوید و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند عالم بسیار پست و ناچیز بیند و اگر انسان در موقع نماز کاملاً به این مطلب توجه کند، از خود بىخبر مىشود، چنانچه در حال نماز تیر را از پاى مبارک امیرالمؤمنین علیهالسلام بیرون کشیدند و آن حضرت متوجه نشدند.
**سفر به چشمهى نماز، ص: 55@
7. نمازگزار باید توبه و استغفار نماید و گناهانى که مانع قبول شدن نماز است، مانند حسد، کبر، غیبت، خوردن حرام، آشامیدن مسکرات و ندادن خمس و زکات، بلکه هر معصیتى را ترک کند.
8. سزاوار است کارهایى که ثواب نماز را کم مىکند به جا نیاورد؛ مثلاً در حال خوابآلودگى و خوددارى از بول به نماز نایستد.
9. سزاوار است کارهایى که ثواب نماز را زیاد مىکند به جا آورد؛ مثلاً انگشترى عقیق به دست کند و لباس پاکیزه بپوشد و شانه و مسواک کند و خود را خوشبو نماید(1).
1) امام خمینى رحمه الله، رسالهى توضیح المسائل، احکام نماز.