نماز جمعه، نماز وحدت و یگانگى، نماز حکومت و سیاست، نماز نمایش قدرت و عظمت، یکى از فرائض بزرگ حکومتى است و چون تاکنون شیعه، حکومت مستقل اسلامى نداشت که حائز شرایط و واجد آداب و رسوم لازم، و عهدهدار برگزارى این نماز باشد با کمال تاسف در قرون گذشته و اعصار سالفه در بوته اجمال و فراموشى و در مسیر اعراض و مورد اعتراض واقع شده بود و انگیزهى این فراموشى و ترک «نه» گفتن به طبقه جبار و ستمگرى بود که بر آنان حکومت مىراند آرى تنها به این علت بود که این سنت اصیل اسلامى تا این اواخر تحقق عملى نیافته بود و ترک آن یک مبارزه قدرتى منفى به شمار مىرفت.
**سیرى در اسرار نماز، ص: 60@
اکنون که با تفضل الهى در اثر استقرار مقدمات حکومت اسلامى، نماز جمعه نیز همانند دیگر رهآوردهاى نهضت اسلامى احیاء و زنده شده است و مىتواند معارف الهى و میراثهاى اصیل معنوى را در دلها و در عمق جان تودهها و در متن جامعه و در حوادث روزمره قرار دهد و وحدت و یکپارچگى و اتحاد نیروهاى اسلامى را هر چه مؤثرتر و باشکوهتر و مجللتر فراهم سازد.
امروز دیگر شیعه در برابر برادران مسلمان کشورهاى اسلامى همسایه، مورد اتهام واقع نیست که آنان اهل «جمعه» و «جماعت» و «اهل نماز و عبادت» نیستند غافل از آنکه شیعه علاوه بر پذیرفتن اصل نماز، شرایط و حدود و مزایاى بیشترى نیز بر آن معتقد بود که نوعا دیگران غافل از آن یا اعتنائى به آنها نداشتند.
فى المثل یکى از ارکان نماز جمعه دو خطبهاى است که در آغاز آن خوانده مىشود و از آن دو، به جاى دو رکعت نماز استفاده مىگردد و لازم است در یکى از آنها پند و اندرز و موعظه انجام پذیرد و در یکى دیگر از آن دو خطبه گرفتاریها و حوادث جارى مسلمانان بازگو شود، و از رئیس حکومت وقت و حاکم مبسوط الید شرع نام برده شود و از سیاست حاکم کشور حمایت و پشتیبانى به عمل آید. بالتزام این خصوصیات و با وجود این شرایط آیا در آن شرایط خفقان و زور، و با وجود تسلط حکومت اهریمنان، کدام حادثه روزمره و کدام قضیه اسلامى را به صورت کامل و صحیح توان بازگوئى بود؟ و کدام حاکم را مىتوانستند نام برده و تأیید و تجلیل نمایند؟
**سیرى در اسرار نماز، ص: 61@
و آیا از ستمگر خائن و دیکتاتور یا حاکم جنایتکار صلاح بود که نام برده شود؟ و اگر نام برده مىشد این خود مغایر با اصل و هدف تشریع نماز و یا منافى اصل توحید و خداشناسى نبود؟ اصولى که اصرار دارد ریشههاى شرک و بت پرستى و کرنش در برابر ستمگران باید خشکانده و از میان برود و به جاى آن یکتاپرستى و خدا دوستى جایگزین گردد. (تعبدون و لا تشرکون به شیئا)
اکنون که با فضل الهى مقدمات تشکیل حکومت جمهورى اسلامى در اثر خونهاى پاک شهیدان ایثارگر، و رهبرى ولى فقیه در ایران مستقر است به موازات احیاى سنتهاى اصیل اسلامى و تشکل و تجمع هر چه بیشتر نیروهاى نوبنیاد امت مسلمان، تاثیر این اجتماعات در روند سیاسى کشور بسیار مؤثر و ضرورى، و نوید بخش و در واقع برپائى و احیاء دیگر اصول سازندهى اسلامى است که نسل جدید عاشق و مشتاق پیاده شدن آنها است.
برپائى نماز جمعه در مراکز علمى که سنگر تزکیه و جهاد و کانون علم و دانش است ابتکار بسیار جالبى است در برابر آنان که مىگویند دین و علم با همدیگر مرزى دارند یا اینکه علم از دین جدا است. و از این قبیل یاوهها و خزعبلات…
