40 – امام رضا علیهالسلام فرمود: «علیکم بصلاة اللیل فما من عبد یقوم آخر اللیل فیصلى ثمان رکعات و رکعتى الشفع و رکعة الوتر، و استغفر الله فى قنوته سبعین مرة الا اجیر من عذاب القبر و من عذاب النار، و مد له فى عمره، و وسع علیه فى معیشته»؛ یعنى بر شما باد به نماز شب. هیچ بندهاى نیست که در آخر شب بپا خاسته، 8 رکعت نافلهى شب و 2 رکعت شفع و 1 رکعت وتر را به جاى آورد و در قنوت وتر هفتاد مرتبه استغفار طلبد؛ مگر این که خداوند وى را از عذاب قبر و عذاب دوزخ نجات مىبخشد، عمرش را طولانى کرده، به معیشت و زندگیش وسعت مىدهد.(1).
41 – نوفلى از سکونى از امام صادق علیهالسلام از امام باقر علیهالسلام نقل مىکند که فرمود: ابوذر رحمهالله نزد کعبه ایستاده، به موعظه مردم مشغول بود تا این که فرمود: «وصل رکعتین فى سواد اللیل لو حشته القبور»؛ یعنى براى نجات از وحشت قبر، دو رکعت نماز در سیاهى شب به جاى آور.(2).
42 – خداوند (تبارک و تعالى) به حضرت موسى علیهالسلام وحى نمود که «قم فى ظلمة اللیل اجعل قبرک روضة من ریاض الجنان»؛ یعنى در تاریکى شب به پا خیز تا قبرت را باغى از باغهاى بهشت سازم.(3).
43 – از پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم مروى است که فرمود: «صلاة اللیل سراج لصاحبها فى ظلمة القبر»؛ یعنى نماز شب براى صاحبش چراغى است در تاریکى قبر.(4).
**سیماى متهجدین، ص: 90@
1) بحارالانوار ج 84 ص 161 ط بیروت.
2) خصال ج 21 ص 22.
3) بحارالانوار ج 84 ص 155 ط بیروت.
4) ارشاد القلوب ص 315.
