69 – عمران بن موسى از حسن بن على بن نعمان از پدرش از بعضى بزرگان نقل مىکند که مردى خدمت حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام آمده و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! [نمىدانم به چه علتى] من از نماز شب محروم شدهام. پس امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود: «أنت رجل قد قیدتک ذنوبک»؛ یعنى تو مردى هستى که گناهانت تو را به بند کشیده است.(1).
70 – على بن حکم از حسین بن حسن کندى از امام صادق علیهالسلام نقل مىکند که «ان الرجل لیکذب الکذبة فیحرم بها صلاة اللیل، فاذا حرم بها صلاة اللیل حرم بها الرزق»؛ یعنى شخص گاهى دروغ مىگوید و به واسطهى آن از نافلهى شب محروم مىگردد و چون از نماز شب محروم شد از روزى مقدر بىنصیب مىگردد.(1).
71 – از محمد بن أحمد بن اسحاق از محمد بن سلیمان دیلمى از پدرش که از اصحاب حضرت صادق علیهالسلام بود منقول است که آن حضرت به وى فرمود: «یا سلیمان! لا تدع قیام اللیل فان المغبون من حرم قیام اللیل»؛ یعنى اى سلیمان! دست از بیدارى شب بر مدار که مغبون آن کسى است که از نماز شب محروم ماند.(2).
**سیماى متهجدین، ص: 102@
72 – یوسف بن منکدر از پدرش از جابر بن عبدالله نقل مىکند که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: «قالت ام سلیمان بن داود لسلیمان: یا بنى و ایاک و کثرة النوم باللیل فان کثرة النوم باللیل تدع الرجل فقیرا یوم القیامة»؛ یعنى مادر سلیمان بن داود علیهالسلام به سلیمان علیهالسلام گفت: فرزندم! از زیاد خوابیدن در شب بپرهیز، همانا زیاد خوابیدن در شب، باعث تهیدستى و فقر در روز قیامت مىشود.(3).
1) علل الشرایع ج 2 ص 51.
2) ثواب الاعمال ص 38.
3) أمالى صدوق ص 140.
