زمان مطالعه: < 1 دقیقه
«نیایشهاى نیمه شب و اوراد و اذکار نیز سنت همیشگى وى بوده و حتى از این نظر صاحب اجازه هم بوده است. او شبهاى بسیارى را با دعا و نیایش به صبح مىرساند. گرچه خود جز در یک مورد از آن سخن نگفته است، اما اطرافیان و اصحاب خاص وى همیشه از نیایشهاى نیمه شب ایشان و اثرات آن سخنها گفتهاند. او خود در وصیتنامه خویش به وارثانش توصیه مىکند که پس از مرگم، سجادهاى را که مدت هفتاد سال بر آن نماز شب خواندهام با من دفن کنید. از این توصیه استفاده مىشود که ایشان از سنین جوانى نماز شب مىخوانده و هیچگاه آن را رها نکرده است».(1).
**سیماى متهجدین، ص: 161@
1) شهاب شریعت ص 283.
