آقاى گرامى راجع به تعبد و تقید شهید بزرگوار حاج آقا مصطفى خمینى (ره) چنین مىگویند: «حاج آقا مصطفى در ایران که بودند تقریبا همه روزه صبح به زیارت حرم حضرت معصومه علیهاالسلام مىرفتند و شبها نیز به دعا تقید داشتند و حالت عرفان و نزدیکى با خدا در ایشان به وضوح دیده مىشد و تمامى حالات و افکارش تحت تأثیر مستقیم این نیرو قرار داشت. در عراق به غیر از کارهاى معمول همه روزه، سفرهایى پیاده به کربلا داشتند که به قصد زیارت شهدا و حضرت سیدالشهداء علیهالسلام انجام مىگرفت. گروههاى چند نفرى به راه مىافتادند و تمامى این مسیر را که هفده فرسخ مىباشد، مىپیمودند، تا به زیارت امام نائل شوند.»
آقاى حلیمى کاشانى اضافه مىکنند: «شب که همه دوستان مىخوابیدند – در بین راه نجف به کربلا – ایشان یک کاسه آب کنار خود مىگذاشتند و وضو مىگرفتند و تا نماز صبح مشغول عبادت مىشدند و بعد از آن مقدارى استراحت مىکردند.»(1).
1) سیرهى صالحان ص 434.