زمان مطالعه: < 1 دقیقه
وجود مبارک و مقدسى که به هیچ صورت قابل تعدد و کثرت نیست و به قول حضرت امیر علیهالسلام: وحدت حق وحدت عددى نیست، زیرا واحد یعنى بیشتر از نصف و کمتر از دو، و چنین معنایى بر خدا روا نیست.
واحد بودن خدا یعنى بىجزء و بىشریک و بىمانند بودن، که حضرت او در ذات و افعالش یگانه است.
بنابراین، «الله احد» مشتمل بر جمیع صفات ثبوتیه و سلبیه است.
لفظ «الله» بر همهى صفات ثبوتیه و کمالیه از علم و قدرت و حیات و ادراک و تدبیر دلالت مىکند، و لفظ «احد» منزه بودن خداوند را از صفات سلبیه و از نقص و عیب مىرساند و مىفهماند که جسم نیست، مرکب و حادث نیست، حلول کننده در چیزى و محل براى چیزى و محتاج به کسى و چیزى نیست، و مانند و شریک و ضد و ند براى او نیست.
**سیماى نماز، ص: 150@
