اختلافنظر بین متخصصان و کارشناسان هر فنى، امرى طبیعى و رایج است؛ براى مثال چند پزشک متخصص و ماهر، در مورد یک بیمارى مشخص و با علامتها و آثار معین، نظرات متعدد و مختلفى ابراز مىکنند. اجتهاد و استنباط در احکام شرعى نیز از این قاعده مستثنا نیست و خبرگان و کارشناسان امور دینى (مجتهدان جامع شرایط)، بعد از رجوع به مدارک احکام قرآن، سنت، اجماع و عقل در بعضى از مسائل، استنباطها و برداشتهاى مختلفى دارند و فتاواى گوناگونى مىدهند. بدین سبب لازم است تقلید همیشه از فردى باشد که فتواى او از نظر شرعى براى ما حجت باشد و آن مجتهد جامع شرایط و اعلم است که صلاحیت فتوا را دارد. با وجود فرد اعلم، نمىتوان از کسى که از نظر علمى پایینتر است، تقلید کرد و در صورتى که همه مساوى باشند، باید به قول کسى عمل کرد که فتواى او به احتیاط نزدیکتر بوده و یقین کند که مخالف دستور دین عمل نکرده است.
**یکصد و ده پرسش و پاسخ دربارهى نماز، ص: 150@
