الف – نماز در مسجد مخصوصا به جماعت ثواب بسیار زیادى دارد. در روایات تاکید فراوان شده که نماز را در مسجد بخوانید.
ب – در فرهنگ اسلام از مسجد به عنوان «بیتالله» یاد شده است(1) راز این نامگذارى آن است که مردم در این مکان، به سوى
**یکصد و ده پرسش و پاسخ دربارهى نماز، ص: 154@
معبود تقرب جویند و با عبادت خالصانه، به سوى او ره بسپارند. همانگونه که انسان براى یافتن کسى، مىکوشد او را در خانهاش بیابد؛ براى رسیدن به محضر خدا نیز باید به مسجد که خانه او است شتافت. از همین رو قرآن کریم، کعبه را خانهاى براى مردم به شمار آورده، مىفرماید: «إن أول بیت وضع للناس للذى ببکة»(2)؛ «در حقیقت، نخستین خانهاى که براى [عبادت] مردم، نهاده شده، همان است که در مکه است» و «أن المساجد لله فلا تدعوا مع الله أحدا(3)»؛ «و مساجد ویژه خداست، پس هیچ کس را با خدا مخوانید».
مفسران درباره کلمه «مساجد» در آیه شریفه، چهار معنا ذکر کردهاند. در یکى از معانى، مراد از آن، مکان عبادت و پرستش گاه مسلمانان دانسته شده است. امام ششم (ع) خطاب به یاران خود فرموده است: «ملعون ملعون من لم یوقر المسجد»؛ «ملعون است، ملعون است کسى که مسجد را بزرگ نشمارد».
ج – قرآن حق مسجد را بزرگ دانسته، مىفرماید: «مساجد از آن خداوند است، پس در آن کسى را جز او عبادت نکنید». امام صادق (ع) مىفرماید: «مساجد نسبت به آن دسته از همسایگان خود که در آن حاضر نمىشوند، به خدا شکایت کردند، حضرت حق فرمود: به عزت و جلالم قسم! یک رکعت نماز را هم از آنان قبول نخواهم کرد و در میان آنان، عدالتى را از آنها آشکار نمىسازم.
**یکصد و ده پرسش و پاسخ دربارهى نماز، ص: 155@
رحمت من شامل آنان نمىشود و در بهشت همسایه من نیستند».
آیات و احادیث در این زمینه فراوان است که وظیفه سنگین مسلمانان را در قبال مساجد و پرستش گاهشان گوشزد مىکند و از بىاعتنایى به مساجد، شدیدا برحذر مىدارد.(4).
1) وسائل الشیعه، ج 1، ص 268.
2) سورهى آل عمران، آیه 96.
3) سورهى جن، آیه 18.
4) براى مطالعه بیشتر ر.ک: سیماى مسجد.
