در چهار سوره از قرآن، سجده واجب وجود دارد که عبارتاند از: سجده (سوره 32، آیه 15)، فصلت (سوره 41، آیهى 37)، نجم (سوره 53، آیه 62) و علق (سوره 96، آیهى 19).
اگر کسى یکى از این آیات را خواند و یا شنید، باید فورا به سجده رود و پیشانى را بر خاک یا چیزى که سجده بر آن صحیح است، بگذارد. گفتن ذکر مستحب است و هر ذکرى بگوید اشکال ندارد؛ ولى ذکر مخصوص عبارت است از: «لا اله الا الله حقا حقا لا اله الا الله ایمانا و تصدیقا سجدت لک یا رب عبودیتا ورقا لا مستکبرا و لا مستنکفا بل انا عبدک الضعیف الذلیل».
البته در بعضى از سورههاى دیگر هم آیاتى است که مستحب است براى آنها سجده شود. گفتنى است از جمله چیزهایى که بر جنب و زن در حال عادت حرام است، خواندن این چهار سوره است. اما اگر سورههاى دیگر را بدون این که دست روى خط آن بگذارد، تا هفت آیه بخواند اشکال ندارد و خواندن بیشتر از هفت آیه، کراهت دارد ولى حرام نیست.
**یکصد و ده پرسش و پاسخ دربارهى نماز، ص: 170@
البته کراهت در این مورد به معناى کمتر بودن فضیلت و ثواب، نسبت به حالت طهارت است.
