زمان مطالعه: 2 دقیقه آن گاه که نماز مى‏خوانم، از عاشقان حیله ى جمالش که به تحیّر منسوب اند، دیده ى عشق، وا مى‏کُنم و به تماشاى دلیل سرگشتگانى مى‏نشینم که چون اتاق هزار آینه ى زلیخا، جز حضور او نمى‏بینند. آن گاه که نماز مى‏خوانم، به عبودیّت الهى و آنچه فرشتگان را در پیش آدم، به سجود آورد، مى‏نگرم و پیوند عاشقانه ى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه الهى! آن گاه که نماز مى‏خوانم، جامه ى کردارم پیچیده و مندرس، لقمه ى رفتار زشتم، در گلو مانده و شراب گفتارى که به سبوى تو مى‏ریزم، ناخالص و نامرغوب است و من جسورانه به شوق یک نگاه عاشقانه ى تو، پرنده ى خاطرم را به حضورت پرواز مى‏دهم. الهى! در سجده‏گاه عظمت تو، ماهتاب رخسارم در پى جلاى اشتیاق

زمان مطالعه: 2 دقیقه الهى! آرزو مى‏کنم، آن گاه که نماز مى‏خوانم در مرحله اى باشم که تبلور «الى ربّها ناظرة (1)» در وجودم نمایان گردد و چشمه سار جاودان مهر، در زانوى رکوعم به جوشش درآید. معبودا! در قنوت نمازم، از تو ظرفیت نوشیدن از چشمه ى عبادتت را خواهانم. گفتنى ها دارم، امّا گرماى غیبت، فرصت گفت و گو را از من

زمان مطالعه: 2 دقیقه معشوقا! آن گاه که نماز مى‏خوانم، در گلدان آرزوى خویش گُل امید مى‏کارم و از تو مى‏خواهم که با نَم نَم باران عشقت، آبیارى اش کنى. در آسمان آبى لقاى تو، نمازم، ستاره ى خاموشى بیش نیست که به مددت محتاج است، تا به آن نور گیرد و در غربت و تنهایى اش نورى بتابد. در نمازم، یوسف آواره اى

زمان مطالعه: 2 دقیقه معبود من! روایت من، حدیث «من در میان جمع و دلم جاى دیگر» است. آن گاه که به نماز مى‏ایستم، چشمانم به روى مُهر، خیره، زبانم به آواى زیباى تو گویا، دستانم در مقابل عظمتت، فرو افتاده و پایم راست مى‏ایستد، امّا پرندگان طمع فکرم به یاد آشیان فلان مرغزارند و مرغ دلم به یاد دانه ى فلان صیّاد. هنوز

زمان مطالعه: 2 دقیقه مولاى من! به وجود سالک غریبى که در یکى از منزل هاى خود به خوان عشق مى‏رسد و به نماز بى نمازى، دست مى‏یازد، چه چیزى جز مزرعه ى عشق تو، آرامش خواهد آورد و سبزى را تحفه ى تحوّل درونش خواهد ساخت؟ معبود من! آن گاه که به نماز مى‏ایستم عاشقى هستم که در دایره ى جمال تو سرگردانم.