زمان مطالعه: < 1 دقیقه دو سبط پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم، امام حسن و امام حسین علیهما السلام نیز به جدّ خویش تأسى مى نمودند و در مسجد معتکف مى شدند!(1). 1) نوبهار، رحیم، «اعتکاف، سنتى محمدى صلى الله علیه وآله وسلم»، مؤسسه عمران مساجد، قم، چ دوم، 1376، ص48.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه پس از رحلت پیامبر گرامى اسلام، روزى امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام رو به مؤذن پیامبر فرمودند: بلال آرزو داریم امشب در وقت سحر براى ما اذان بگویى. سحرگاه بلال بر بام مسجد رفت و شروع به اذان نمود. همین که گفت: «الله اکبر، الله اکبر» خاطرات ایام رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم براى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ابوثمامه صیداوى، در بحبوحه جنگ ظهر عاشورا دید وقت نماز ظهر است به خدمت امام حسین علیه السلام شتافت و گفت: جانم فدایت، دوست دارم که نماز این ظهر را با شما ادا کنم و آن گاه خداى خویش را ملاقات کنم. امام حسین علیه السلام سر به سوى آسمان برداشت و فرمود: «یاد کردى نماز را. خداوند تو را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه امام حسین علیه السلام در مکه رکن اسود – دامن کعبه – را مى گرفت و با خدا مناجات و نیایش مى کرد: «اى معبود به حق من! نعمتم بخشیدى و سپاسگزارم نیافتى؛ مبتلایم نمودى و شکیبایم ندیدى؛ پس تو اى مهربان! نه با ناسپاسى من، نعمت خود را گرفتى، و نه با ناشکیبایى من، سختى و بلاى خود را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه راوى مى گوید: در مدینه وارد مسجد رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم شدم، پس حسین بن على علیه السلام را در سجده دیدم گونه خود را به خاک سوده و مى گوید: «سرور من! آقاى من! آیا اعضاى مرا براى گرزهاى آهنین (دوزخ) آفریده اى؟ آیا احشاء مرا براى نوشیدن مایع گداخته (دوزخ) آفریده اى؟ معبودا! اگر مرا

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ابن شهرآشوب از عیون المجالس نقل مى کند: «امام علیه السلام همراه انس بن مالک کنار قبر حضرت خدیجه علیهاالسلام آمده و گریست، سپس به او فرمود: مرا تنها بگذار. انس گوید: از او دور شدم، چون نمازش طولانى شد، شنیدم که حضرت فرمود: پروردگارا! پروردگارا! تو مولا(و سرور) بنده ات هستى، پس بر (این) بنده ناچیز خود که پناهش