زمان مطالعه: 2 دقیقه در حالات مرحوم شیخ جعفر کبیر کاشف‏الغطاء که از بزرگان علماء در قرن سیزدهم و ساکن نجف اشرف بوده، آمده است: در یکى از شب‏ها که براى «تهجد» برخاست، فرزند جوانش را از خواب بیدار کرد و فرمود: «برخیز به حرم مطهر مشرف شده در آنجا نماز بخوانیم. فرزند جوان که برخاستن از خواب در آن ساعت شب برایش دشوار

زمان مطالعه: < 1 دقیقه این عالم بزرگوار و شخصیت ربانى پیوسته خود را در محضر بارى تعالى مى‏دید و چیزى او را از حالت حضور و مراقبت، باز نمى‏داشت! گوشه‏هاى چشم او از کثرت گریستن در مقام تهجد مجروح شده بود! یکى از نزدیکان این بزرگوار گفته است، با آن مرحوم به یکى از روستاها رفتیم، شب را در راه گذراندیم، سید به من

زمان مطالعه: < 1 دقیقه این بزرگوار نیمه شب تا صبح به گریه و زارى و تضرع، اشتغال داشت و در صحن کتابخانه‏اش مانند افراد مجنون، حرکت مى‏کرد و دعا و مناجات مى‏خواند و تا صبح بر سر سینه مى‏زد! چنان صداى گریه او بلند بود که اگر همسایگان بیدار مى‏شدند، مى‏شنیدند! بالاخره از کثرت گریه و زارى در اواخر عمر بیمار شده و پزشکان

زمان مطالعه: < 1 دقیقه صاحب (مرآت الاحوال) مى‏نویسد: «از بعضى ثقات شنیدم که آخوند ملا محمد تقى مجلسى نقل کرده که: «در شبى از شب‏ها بعد از نماز و تهجد و گریه و زارى به درگاه قادر متعال، خود را به حالتى دیدم که دانستم هر چه بخواهم عنایت مى‏فرماید و در اندیشه بودم که چه بخواهم؟ دنیوى یا اخروى؟ که ناگاه صداى گریه‏ى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه چند نفر از علماء نزد استادى رفتند تا از مقام علمى او استفاده کنند، ولى دیدند استاد مانند مصیبت زده‏ها نشسته و حال پریشانى دارد. از او پرسیدند چه شده؟ مگر کسى از شما مرده است؟ استاد گفت: دیشب آن چنان خوابیدم که نماز نافله‏ى شب از من فوت شد، **سجاده‏ى عشق، ص: 74@ دیشب سحرخیزان، نمازشب گزاران و استغفار

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در شرح حال آخوند ملا محمد کاشى، (استاد آقا نجفى قوچانى و حاج رحیم ارباب اصفهانى و بسیارى دیگر از اعاظم) آورده‏اند: «هر نیم شب، نمازى چنان به سوز و گذار مى‏خواند و بدنش به لرزه مى‏افتاد که از بیرون حجره، صداى حرکت استخوان‏هایش احساس مى‏شد!! روزى پس از ختم درس، یکى از طلاب به درس آن بزرگوار آمد و